W gronie laureatów i wyróżnionych w konkursie o Nagrodę Oddziału PAN w Gdańsku za najlepszą pracę twórczą opublikowaną w 2020 r. znalazło się siedmiu młodych badaczy z UG. W kategorii Nauk Ścisłych i o Ziemi nagrodę otrzymała mgr Magdalena Miodyńska z Wydziału Chemii.
Nagroda Naukowa PAN dla młodych naukowców przyznawana jest od pięciu lat za oryginalne osiągnięcia badawcze w zakresie nauk: humanistycznych i społecznych, biologicznych i rolniczych, ścisłych i nauk o Ziemi, technicznych oraz medycznych pracownikom lub doktorantom instytucji naukowych w województwach: kujawsko-pomorskim, pomorskim i zachodniopomorskim. Wysokość każdej nagrody wynosi 4 tys. zł. W każdej kategorii są także wyróżnienia.
W kategorii nauk ścisłych i o Ziemi nagrodę otrzymała mgr Magdalena Miodyńska z Wydziału Chemii za publikację: Urchin-like TiO2 structures decorated with lanthanide-doped Bi2S3 quantum dots to boost hydrogen photogeneration performance. (Applied Catalysis B: Environmental 272 (2020). W tej kategorii przyznano także wyróżnienia. Otrzymali je: mgr Maciej Mańko z Wydziału Oceanografii i Geografii UG i dr inż. Piotr Mironowicz z Międzynarodowego Centrum Teorii Technologii Kwantowych (International Centre for Theory of Quantum Technologies) na UG.
Mgr Magdalena Miodyńska jest doktorantką, a swoją pracę badawczą realizuje w Katedrze Technologii Środowiska na Wydziale Chemii UG. Jej promotorem jest prof. dr hab. Adriana Zaleska-Medynska z Wydziału Chemii UG. Laureatka jest już współautorką siedmiu artykułów opublikowanych w czasopismach z listy JRC.
Nagrodzona praca została opublikowana w prestiżowym czasopiśmie Applied Catalysis B (IF = 16,683) i pomimo tego, że została zaakceptowana do druku dopiero w roku 2020, była już kilkanaście razy cytowana przez inne zespoły. Jest też efektem badań w ramach projektu Opus 12 pt. Mechanizm wzbudzania kropek kwantowych w reakcjach fotokatalitycznych, którego laureatka była stypendystką.
Podczas badań była liderem przeprowadzonych prac eksperymentalnych, współpracowała w zakresie zaawansowanych pomiarów wykonywanych z innymi zespołami, a także przygotowała opis większości badań umieszczonych w czasopiśmie. - Opracowała metodę otrzymywania niezwykle pięknych nanostruktur jeżowcopodobnych, pokrytych jednorodnie kropkami kwantowymi, a także zbadała ich właściwości. Otrzymane struktury okazały się być obiecującym materiałem do generowania wodoru w procesie fotorozkładu wody – informuje prof. dr hab. Adriana Zaleska-Medynska.
Badania przedstawiają przede wszystkim możliwość zastosowania nowego fotokatalizatora w reakcji fotokatalitycznej mającej na celu generowanie gazowego wodoru. - Tym fotokatalizatorem jest kompozyt złożony z matrycy TiO2 dekorowanej kropkami kwantowymi Er/Yb:Bi2S3. Ewidentną nowością w opublikowanych badaniach było to, że taki materiał został zsyntezowany i kompleksowo scharakteryzowany pod względem właściwości fizykochemicznych po raz pierwszy – wyjaśnia laureatka. Jak twierdzi, dodatkowym atutem było również połączenie wyników eksperymentalnych z obliczeniami teoretycznymi.
Według doktorantki, niewątpliwie największym osiągnięciem było uzyskanie wysokiego stężenia wodoru w trakcie eksperymentów fotokatalitycznych, naświetlając układ promieniowaniem z zakresu UV-Vis oraz widzialnym. – Wodór - bo o nim mowa - uważany jest za tzw. ,,paliwo przyszłości’’, stanowi ekologiczny nośnik energii, dzięki któremu auta i inne pojazdy wyposażone w silniki wodorowe poruszając się po ulicach nie zanieczyszczałyby środowiska - wyjaśnia. Do tej pory poszukuje się względnie taniego i mało skomplikowanego sposobu na otrzymywanie tego drogocennego gazu. Jednym ze sposobów jego produkcji jest fotokatalityczny rozkład wody. - Z kolei efektywność procesu fotokatalitycznego limituje przede wszystkim zastosowany fotokatalizator. W nagrodzonej pracy przedstawiłam wyniki, które wskazują, że zsyntezowany materiał wykazuje niewątpliwie wysoką aktywność fotokatalityczną w reakcji generowania wodoru. Co więcej, udowodniłam, że użycie odpowiedniego środowiska podnosi stabilność fotokatalizatora, dzięki temu możliwe jest jego wielokrotne zastosowanie, przy czym - co najistotniejsze - nie traci on swoich właściwości fotokatalitycznych – dodaje.
Jeśli chodzi dalsze plany badawcze młodej naukowczyni, to skupiają się one na eksperymentach wykonywanych w ramach projektu Preludium 15 pt. ,Perowskity metalohalogenkowe do fotokatalizy heterogenicznej’, którego od maja 2019 r. jest kierownikiem.