Polska w czasach ery dinozaurów. Zobacz nową wystawę Wydziału Biologii UG

Silesaurus

Silesaurus - rodzaj archozaura żyjącego w późnym triasie na terenie współczesnej Europy. Fot. dr Elżbieta Sontag.

Rekonstrukcje gadów dinozaurokształtnych sprzed 250 mln lat, skamieniałości amonitów czy jeżowców, małży i innych zwierząt dna morskiego zobaczymy na nowej wystawie Wydziału Biologii UG pt. Prehistoryczne krajobrazy Ziemi Opolskiej. Eskpozycja powstała w ramach poszerzania i promocji badań paleontologicznych prowadzonych na Wydziale Biologii Uniwersytetu Gdańskiego.

Prehistoryczne krajobrazy Ziemi Opolskiej to wystawa paleontologiczna, przygotowywana we współpracy z naukowcami z Europejskiego Centrum Paleontologii Uniwersytetu Opolskiego, kierowanego przez dr hab. Elenę Yazykovą, prof. UO. Umieszczone na trzech poziomach Wydziału Biologii UG ekspozycje oparte są o znaleziska paleontologiczne odkryte w złożach Górnego Śląska.

Wystawa składa się z 3 części: Morze wapienia muszlowego ze środkowego triasu (247-237 mln lat), Duzi i mali mieszkańcy prehistorycznego Krasiejowa z późnego trasu (ok. 205-210 mln lat) oraz Kredowe morze Opola (93,9-89,8 mln lat).

- Zobaczymy tu przede wszystkim różnorodność organizmów żyjących w erze dinozaurów, w zasadzie cały przekrój przez zwierzęta morskie i lądowe. Przede wszystkim są to organizmy, które mówią nam bardzo dużo na temat ewolucji życia i tego, jak zmieniało się środowisko w całym mezozoiku, czyli w erze dinozaurów - mówi mgr Błażej Bojarski z Katedry Zoologii Bezkręgowców i Parazytologii Wydziału Biologii UG, który oprowadzał nas po wystawie.

Na wystawie znajdują się m.in.:

  • czaszki i inne fragmenty szkieletów płazów tarczogłowych (Metoposaurus i Cyclotosaurus), których długość dochodziła do 2-3 m;
  • modele: metopozaura oraz polskiego „pradinozaura” - silezaura (Silesaurus opolensis) – który jest szczególnie interesujący, został bowiem opisany przez polskich badaczy na podstawie znalezisk z Krasiejowa, w wolnym tłumaczeniu to „śląski jaszczur z Opola”;
  • fragmenty szkieletu Stagonolepis – dużego gada z grupy archozaurów, ważącego ok. 200 kg;
  • fragmenty szkieletu gada morskiego z rzędu Nothosauria;
  • ośródki amonitów – wymarłych mięczaków (Cephalopoda) spokrewnionych ze współczesnymi głowonogami - głowonogi ośmioramienne (ośmiornice, wampirzyce) - średnia największego znanego amonita wynosi 2,5 m;
  • kilkadziesiąt skamieniałości jeżowców, małży, ramienionogów i innych zwierząt dna morskiego.

Pomysłodawcą wystawy jest prof. dr hab. Dariusz Szlachetko, Dziekan Wydziału Biologii UG.

- O zorganizowaniu wystawy pradawnych organizmów na Wydziale Biologii myślałem już dawno. Sądzę, że warto przybliżyć historie stworzeń, które występowały na Ziemi jeszcze przed pojawieniem się człowieka, które były bardzo odmienne od obecnie żyjących - mówi prof. dr hab. Dariusz Szlachetko. - Wystawie towarzyszą materiały edukacyjne w formie plansz z opisami samych eksponatów, warunków ich życia, historii geologicznej Ziemi, zmian płyt tektonicznych i klimatu, itd.

Oprawę graficzną wystawy (w tym tła, ilustracje zwierząt, projekty tablic, aranżację wnęk i inne) oraz rozplanowanie merytoryczne poszczególnych okresów przygotowała mgr Anna Król z Wydziału Biologii UG - artystka i grafik komputerowy, wykonująca różnorodne projekty dla Wydziału od 2008 roku.

Eksponaty, które Wydział Biologii wypożyczył pochodzą z wykopalisk prowadzonych w okolicach Opola. Wcześniej znajdowały się w zbiorach Uniwersytetu Opolskiego i Jura Parku w Krasiejowie.

Wystawę można zwiedzać w godzinach otwarcia Wydziału Biologii, tj. między godz. 7.00 a 19.00, od poniedziałku do niedzieli. Wstęp, podobnie jak na inne wystawy stałe, jest wolny.
Nowa wystawa Wydziału Biologii UG. Fot. Alan Stocki
Elżbieta Michalak-Witkowska/Zespół Prasowy UG