Gromadzenie i przechowywanie inkluzji czyli skamieniałości zachowanych w żywicach kopalnych, prowadzenie badań naukowych, kolekcjonowanie naturalnych odmian i form bursztynów oraz prowadzenie działalności edukacyjnej - to główna misja Muzeum Inkluzji w Bursztynie Katedry Zoologii Bezkręgowców i Parazytologii Wydziału Biologii Uniwersytetu Gdańskiego. Przy okazji Światowego Dnia Bursztynu przybliżamy działalność tej uniwersyteckiej jednostki.

Muzeum Inkluzji w Bursztynie zostało powołane w 1998 roku. Stanowi integralną część pracowni Entomologii Ewolucyjnej i Muzeum Inkluzji w Bursztynie w Katedrze Zoologii Bezkręgowców i Parazytologii na Wydziale Biologii Uniwersytetu Gdańskiego.

- Muzeum powstało dzięki staraniom naukowców i zaangażowaniu gdańskich bursztynników, którym zależało, aby powróciła do Gdańska przedwojenna tradycja gromadzenia i badania przyrodniczych okazów bursztynu. Inicjatorem utworzenia pracowni był ówczesny kierownik Katedry, prof. dr hab. Ryszard Szadziewski – mówi dr hab. Jacek Szwedo, prof. UG, kierownik pracowni.

Muzeum: część wystawowa i badawcza

Muzeum można podzielić na część wystawową, która jest częścią promującą głównie bursztyn bałtycki (choć znajdują się tu również okazy innych żywic kopalnych - od triasowych po współczesne), i na część naukową, badawczą.

Główna część wystawy poświęcona jest inkluzjom w bursztynie bałtyckim, ale można tu również zobaczyć odmiany i formy barwne bursztynu. Jest też mała część, która przedstawia żywice kopalne z innych rejonów świata i okresów geologicznych. Integralną i bardzo ciekawą częścią Muzeum Inkluzji w Bursztynie jest stała ekspozycja edukacyjna „Życie w lesie bursztynowym”. To jedyna w Polsce rekonstrukcja lasu bursztynowego, przedstawiona w postaci dioramy, trójwymiarowa.

W części badawczej znajduje się m.in. w pełni wyposażone laboratorium do przygotowywania próbek badawczych (m.in. do szlifowania, preparowania, dokumentacji rysunkowej, fotograficznej). Sam zbiór naukowy to ok. 6 tysięcy bryłek zawierających ok. 17 tys. zidentyfikowanych dotychczas inkluzji.

- Mamy ponad 100 okazów typowych, czyli okazów inkluzji w bursztynie na podstawie których opisano nowe gatunki i wyższe jednostki systematyczne. To okazy, które są nośnikami nazw naukowych, okazy deskrypcyjne, na podstawie których wyznaczane są nowe gatunki – mówi dr hab. Jacek Szwedo, prof. UG.

Uniwersytecka kolekcja może się też pochwalić niemal 100 holotypami, unikatowymi typami deskrypcyjnymi, wśród których są muchówki, pluskwiaki, chrząszcze, błonkówki, siatkoskrzydły, jętka, ważka oraz roztocze.

Zobacz materiał Trojmiasto.pl o "Owadach w bursztynach sprzed 40 mln lat"

Światowe okazy w Muzeum Inkluzji w Bursztynie UG

Pracownicy naukowi Muzeum Inkluzji w Bursztynie współpracują z muzeami, ośrodkami badawczymi i kolekcjonerami prywatnymi niemal z całego świata.

- Część żywic pochodzi z darowizn, współpracujemy z całym światem, od Nowej Zelandii, przez Australię, Azję, Afrykę po obie Ameryki. Wśród darczyńców są i kolekcjonerzy prywatni, ale też osoby ze świata naukowego i instytucje, czyli wszyscy życzliwi idei tworzenia zbiorów bursztynu w Uniwersytecie Gdańskim. Dzięki temu możemy stale powiększać naszą kolekcję. Otrzymaliśmy również dotację na utrzymanie kolekcji - specjalnego urządzenia badawczego, która pozwala nam na zakup części okazów - dodaje dr hab. Jacek Szwedo, prof. UG.

Od początku istnienia Muzeum Inkluzji w Bursztynie współpracuje ze środowiskiem bursztynniczym. Udział UG w bursztynowych targach Amberif (wcześniej również Ambermart) jest kontynuacją tej współpracy. Podczas targów pracownicy Muzeum i członkowie Sekcji Paleoentomologicznej Polskiego Towarzystwa Entomologicznego służą bezpłatną pomocą w rozpoznawaniu i oznaczaniu bursztynowych inkluzji oraz pomagają rozwikłać tajemnice bursztynowych skamieniałości.

Kolekcja dostępna dla osób z zewnątrz

Muzeum jest dostępne dla osób z zewnątrz, dla grup zorganizowanych (nie więcej niż 12 osób), po wcześniejszym kontakcie pod adresem mailowym: bursztyn@ug.edu.pl. Można zwiedzić część wystawową, po której oprowadzą pracownicy naukowi Katedry Zoologii Bezkręgowców i Parazytologii, oraz posłuchać informacji o samym muzeum i znajdującej się tu kolekcji.